پرخاشگری در کودکان + دلایل و راه حل های درمان

پرخاشگری در کودکان مسئله نگران کننده ای برای والدین، مربیان و مراقبان است؛ در حالی که این موضوع برای کودکان عادی است که گهگاهی ناامیدی یا عصبانیت خود را ابراز کنند. پرخاشگری مداوم یا شدید ممکن است نشانه مسائل عمیق تری باشد که باید به آن توجه شود.

درک علل، نشانه ها و راه حل های بالقوه رفتار پرخاشگرایانه در کودکان برای ایجاد محیطی برای رشد و تکامل آنها بسیار مهم است. در این مطلب به بررسی پرخاشگری در کودکان و اقداماتی که والدین باید برای رفع و کنترل این موضوع انجام دهند جمع اوری شده است.

چرا کودک پرخاشگر میشود؟

پرخاشگری در کودکان می تواند ناشی از عوامل مختلف محیطی و اکتسابی باشد. کودکان خردسال، به ویژه کودکان نوپا، ممکن است هنوز مهارت های زبانی یا عاطفی را برای بیان نیازها یا ناامیدی های خود ایجاد نکرده باشند. ناتوانی در بیان خواسته ها در کودکان نوپا می تواند منجر به بروز خشم، ضربه زدن یا سایر اشکال رفتار پرخاشگرانه شود، زمانی که آنها قادر به برقراری ارتباط موثر نیستند.

محیط کودک نقش بسزایی در شکل دادن به رفتار او دارد. قرار گرفتن در معرض خشونت در خانه یا دیدن محتوای خشن در رسانه ها، نظم و انضباط ناسازگار و اجباری توسط والدین یا سطوح بالای استرس در خانواده، همگی می توانند به گرایش های پرخاشگرایانه کمک کنند.

مطلب مفید دیگر: انواع مختلف اختلالات خواب

شرایطی مانند اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)، اوتیسم یا اختلالات پردازش حسی می تواند مدیریت تکانه های خود را برای کودکان دشوار کند و منجر به طغیان های پرخاشگرایانه مکرر شود. در مدرسه یا محیط های اجتماعی، کودکان میتوانند رفتار پرخاشگرانه ای را که از همسالان خود می بینند تقلید کنند، یا ممکن است از پرخاشگری به عنوان راهی برای ابراز تسلط یا سازگاری اجتماعی استفاده نمایند.

کودکانی که ضربه های روحی مانند سوء استفاده جنسی، بی توجهی یا فقدان قابل توجهی را تجربه کرده اند، پرخاشگری را به عنوان یک مکانیسم مقابله نشان دهند و رفتار آنها ممکن است بیانگر ترس یا ناامنی حل نشده باشد.

انواع پرخاشگری در کودکان خردسال

رفتار پرخاشگرایانه در کودکان می تواند اشکال مختلفی از قبیل فیزیکی، کلامی یا حتی ارتباطی داشته باشد.

– پرخاشگری فیزیکی: ضربه زدن، لگد زدن، گاز گرفتن یا هل دادن دیگران. پرخاشگری فیزیکی اغلب در کودکان کوچکتر که ممکن است هنوز مکانیسم های مقابله ای کافی را ایجاد نکرده باشند، شایع تر است.

– پرخاشگری کلامی: فریاد زدن، تهدید یا سایر اشکال ارتباط خصمانه. همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، ممکن است بیشتر به پرخاشگری کلامی برای ابراز ناامیدی و عصبانیت روی بیاورند.

– پرخاشگری ارتباطی: در این نوع اط پرخاشگری در کودکان به صورت کلامی و فیزیکی اشکالی از خشونت را نشان میدهند.

 مطلب مفید دیگر: اختلالات خواندن در کودکان

اقدامات والدین برای کنترل پرخاشگری در کودکان

برخورد با رفتار پرخاشگرایانه مستلزم رویکردی چندوجهی است. کودکان به کمک والدین نیاز دارند تا عواطف خود را بشناسند، درک و مدیریت کنند. استفاده از کلمات را به جای خشونت فیزیکی یا کلامی به کودکتان یاد دهید. راه هایی مانند تنفس عمیق، شمردن تا ده یا نوشیدن اب خنک می توانند بسیار موثر باشند.

از طرفی کودکان با مشاهده بزرگسالان اطراف خود یاد می گیرند. برای والدین و مراقبان ضروری است که روش های آرام و غیر تهاجمی برای کنترل استرس، تعارض و خشم را الگوبرداری کنند. مسئله دیگر نظم و انضباطی است که والدین به کودکان یاد میدهند. به وضوح بیان کنید که چه رفتارهایی قابل قبول هستند و کدام رفتارها قابل قبول نیستند. از عواقب منطقی و مرتبط با رفتار، مانند وقفه های زمانی یا حذف امتیازات، به جای تنبیه های خشن که ممکن است پرخاشگری کودک را تشدید کند، استفاده کنید.

در این میان پاداش دادن به رفتار مثبت می تواند کودکان را تشویق کند تا به دنبال راه های سازنده برای مدیریت احساسات خود باشند. هنگامی که ناامیدی را به درستی ابراز می کنند، تحسین و تصدیق کنید و به آنها نشان دهید که رفتار مثبت مورد توجه و تایید قرار می گیرد. اگر پرخاشگری مداوم یا شدید باشد، ممکن است نیاز شود که با یک متخصص اطفال، روانشناس یا درمانگر کودک و نوجوان مشورت کنید.

این افراد متخصص می توانند علل زمینه ای مانند شرایط رشدی یا روانی را ارزیابی کنند و مداخلات یا درمان هدفمند را به والدین توصیه کنند. به عنوان والدین به یاد داشته باشید که کودکان باید در محیط خود احساس امنیت و حمایت کنند. کاهش عوامل استرس زا در خانه، حفظ خطوط ارتباطی سالم و ایجاد یک جو پرورشی می تواند احتمال رفتار پرخاشگرانه را کاهش دهد.

مطلب جالب دیگر: جهت یابی در طبیعت

مداخله حرفه ای روانشناس کودک و نوجوان برای درمان پرخاشگری در کودکان

وجود پرخاشگری در کودکان در مراحل اولیه زندگی کودکان بسیار مهم است تا از تبدیل شدن پرخاشگری به یک الگوی ریشه دارتر با رشد کودک جلوگیری شود. پرخاشگری اگر کنترل نشود، می تواند بر روابط، عملکرد تحصیلی و عزت نفس کودک تأثیر منفی بگذارد.

به طور جدی تر، پرخاشگری مزمن منجر به مشکلات درازمدت، همسالان و حتی مشکلات ارتباطی در زمان بلوغ شود. با صبر، همدلی و یک رویکرد ساختاریافته، بیشتر کودکان می توانند یاد بگیرند که تکانه پرخاشگری خود را مدیریت کنند. و روش های سالم تری برای مقابله با ناامیدی و ناکام ماندن خواسته های خود ایجاد کنند.

مطلب مفید دیگر: ازدواج سنتی بهتره یا ازدواج مدرن؟

درک علل زمینه‌ای پرخاشگری و ارائه مداخلات مناسب می‌تواند کودکان را در مسیر تنظیم عاطفی، روابط سالم و ارتباط متقابل قرار دهد. والدین عزیز بهتر است بدانید که پرخاشگری در کودکان یک موضوع رایج است اما نباید آن را نادیده گرفت.